شهرستان سمیرم در جنوب استان اصفهان واقع شده و"بام ایران" و "سرزمین هزار چشمه" از لقب های این شهر است. این شهر با ارتفاع بیش از ۲۴۶۰ متر از سطح دریا به عنوان یکی از بلندترین شهرستان‌های ایران محسوب می‌شود. شهر سمیرم در ۱۶۵ کیلومتری جنوب شهراصفهان و در کوهپایه‌های شرقی رشته کوه‌های زاگرس واقع شده است. جمعیت شهرستان بر اساس سرشماری سال 1395بالغ بر 74109 نفر می باشد. شهرستان سمیرم، شهری کوهستانی، با آب وهوای سرد و دارای پستی و بلندی‌های بسیاری است. قدمت سمیرم به ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد و برخی قدمت سمیرم را بسیار بیشتر از این می‌دانند. شهرستان سمیرم از نظر منابع آبی و طبیعی، بهترین شهرستان استان اصفهان محسوب می‌شود. این شهرستان، یکی از مناطق محبوب ییلاقی برای عشایر ایل قشقایی است.
در سال ۱۳۲۵ سمیرم ازاستان فارس جدا و تابع استان اصفهان گردید، در آبان ۱۳۲۹ شهر شد و درنهایت در سال ۱۳۴۲ سمیرم به عنوان مرکز شهرستان سمیرم شناخته شد. سمیرم دارای آب وهوای کوهستانی با زمستان‌های سرد و تابستان‌های خشک و معتدل است. میزان بارندگی در شهر سمیرم در طول سال به‌طور متوسط ۴۰۰ میلی‌متر است که ۲۷٪ آن در پاییز ۵۸٪ آن در زمستان و ۱۳٪ آن در بهار و ۲٪ آن در تابستان انجام می‌پذیرد. متوسط درجه حرارت سالانه ۱۰/۱ درجه سانتی گراد و متوسط حداکثر حرارت ۱۷/۳ درجه و متوسط حداقل درجه حرارت ۳/۵ درجه می‌باشد. تعداد روزهای یخبندان به‌طور متوسط ۱۴۳ روز که این تعداد بین ۱۱۷ و ۱۶۹ روز در سال متفاوت می‌باشد.
سابقه تاریخی شهرنشینی سمیرم به دوره کاسیان بر می‌گردد در جنوب سمیرم مزرعه‌ای به نام کوره وجود دارد که اکنون خرابه‌هایی از خانه‌ها و حتی حمام در آن به جا مانده‌است و این دلیل بر شهر بودن سمیرم در آن زمان می‌باشد، زیرا در دوران قبل از اسلام یکی از شاخص‌های شناخت شهر، حمام بوده‌است و دلیل دیگر اطلاق نام کوره بر این منطقه می‌باشد، چرا که هخامنشیان به شهر، کوره می‌گفتند. همچنین نام‌های قدیمی موجود در منطقه که بیشتر آن‌ها از واژهای قدیم فارسی دری است -مانند کوه بهرز به معنای هاله روی شعله آتش که کوهی است در شمال شهر سمیرم- نشان دهندهٔ تاریخ شهر است.
بازگشت به صفحه قبل
