شهرستان شهرضا از شمال غربی به شهرستان مبارکه، از جنوب شرقی به استان فارس، از شرق به شهرستان اصفهان، از غرب و جنوب غربی به شهرستان سمیرم و از غرب به استان چهارمحال و بختیاری محدود می شود. این شهرستان با مساحتی در حدود 749/2983 کیلومتر متر مربع بین 51 درجه و 23 دقیقه و 52 در جه و 13 دقیقه ی طول شرقی و 31 درجه و 24 دقیقه تا 32درجه و 24 دقیقه عرض شمالی قسمتی از بخش مرکزی فلات ایران را تشکیل می دهد . جمعیت این شهرستان بر اساس سرشماری سال 1395 بالغ بر 159797 نفر می باشد. مردم شهرضا به زبان فارسی صحبت می کنند و لهجه ای شبیه به لهجۀ مردم نجف آباد دارند.
شهرضا در گذشته «قمشه» نامیده می‌شده است. قمشه‌ای واژه‌ای پهلوی ساسانی است، که از روزگار باستان به این محل گفته شده و نخست «کمتنه» بوده است، چون پس از اسلام بیشتر واژگان «کم» به «قم» تبدیل یافته، مانند قمشه که کمشه بوده و این واژه می‌رساند که شهرضا پیش از اسلام سرزمینی آباد بوده‌است. یشینۀ شهرضا به دوران ایران باستان باز می گردد.
شهرستان شهرضا را یک رشته کوه در میان گرفته است. از آنجا که این منطقه از طرف مغرب و جنوب به نواحی کوهستانی و از سمت شمال شرقی به نواحی پست کویری محدود است جزء نواحی خشک محسوب می شود که در نواحی شرقی دارای آب و هوایی گرم و خشک و در جنوب و جنوب غربی دارای آب و هوای کوهستانی و در بخش مرکزی دارای آب و هوای معتدل است. آب و هوای شهر شهرضا معتدل و خشک است. حداکثر درجه حرارت آن در تابستان به 39 درجه بالای صفر و در زمستان ها به 10 درجه زیر صفر می رسد.
بازگشت به صفحه قبل
