شهرستان مبارکه در فاصلۀ 50 کیلومتری جنوب غربی اصفهان واقع شده و در موقعیت 32 درجه و 22 دقیقۀ عرض شمالی از خط استوا و 51 درجه و 31 دقیقۀ شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است. ارتفاع این شهرستان از سطح آبهای آزاد 1670 متر می باشد و شیب عمومی زمین منطقه از سمت جنوب به شمال و از غرب به شرق می باشد. میانگین دمای این منطقه 12 درجۀ سانتیگراد است و بادهایی که از سمت جنوب غربی می وزد باعث ایجاد تعادل در هوای آن منطقه می گردد. محدودۀ قانونی شهر در طرح جامع شهر مبارکه با در نظر گرفتن محلات اقماری (قهنویه، محمدیه، سرارود، دهنو، شیخ آباد، اسماعیل ترخان و صفاییه) به میزان 32 کیلومتر مربع و محدودۀ استحفاظی آن نیز 70 کیلومتر مربع می باشد. جمعیت شهرستان بر اساس آخرین سرشماری در سال 1395 برابر با 150441 نفر می باشد.

مبارکه در اصل سرزمینی سبز و خرم است که از قدیم الایام مورد توجه بوده و به لحاظ موقعیت آب و هوایی مناسب تجمع بشر در آن، باعث ایجاد تشکیلات جمعیتی شده است. بنای مبارکه در عهد شاه عباس صفوی آغاز شد و در ابتدا به امین آباد شهرت یافت. نام امین آباد بواسطۀ خدمتی بود که امین السلطان وزیر شاه صفوی انجام داده بود و این نام حداقل تا اواخر قرن 13 قمری به این محل اطلاق می شده است. به پاس صداقت و حسن او قناتی نیز به نام وی احداث گردید که همین قنات موجب شد تا اولین طایفه در این محل مستقر شوند و سپس در اطراف آن، حصار کشیده و دروازه هایی نیز بمنظور رفت و آمد در شهر تعبیه شد. چهار دروازه را می توان بعنوان دروازه های اصلی بحساب آورد که یکی در شرق و دیگری در غرب و دو دروازۀ دیگر در شمال شهر قرار داشت.

 قدیمی ترین محلات شهر مبارکه عبارتند از: محلۀ مختاریها، محلۀ حیدرآبادیها، محلِۀ حاجیها، قلعۀ سلیمان، قلعۀ نو، محله رسیها، محلات اقماری قهنویه، دهنو، محمدیه، شیخ آباد، سرارود و اسماعیل ترخان.

بازگشت به صفحه قبل