مجتمع همایش‌های علمی فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان UCC

مهم‌ترین هدف وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی از گسترش مجموعه های پزشکی افزایش تربیت پزشکان و استفاده از تمام ظرفیت بیمارستانی برای آموزش و نجات دادن کشور از مشکل کمبود پزشک بود. قبل از تشکیل دانشگاه علوم پزشکی، حداکثر پذیرش دانشجو در اصفهان زیر 200 نفر بود و بعد به پذیرش 700 دانشجوی پزشکی ارتقا پیدا کرد که در نتیجه به شدت به کلاسهای بزرگ آموزشی نیاز بود.
در سال‌های 66 تا مهر 68 با تلاش جهادی مستمر و شبانه روزی، سه سالن اصلی که در مرکز این آسیاب بادی قرار داشت و روی آن به شکل کلاه فرهنگی به رنگ فیروزه‌ای است برای کلاسهای مهر 68 آماده شد. در تابستان 68 با یک وقفه تقریبا دوسه ساعته در هر 24 ساعت پروژه در حال کار بود. همزمان با کارهای ساختمانی، تهیه و تجهیز سیستم‌های صوتی تصویری سه تالار و صندلی آنها برای آماده شدن کلاس‌ها در مهر ماه 68 در حال انجام بود. تالارها و محوطه ورودی در مهر 68 آماده بهره‌برداری شد و بعدها این سه تالار به نام‌های لقمان، ابن سینا و رازی نام‌گذاری گردید.
از سال 80 به بعد با توجه به این که نیاز به کلاس‌های 300 و400 نفره کمتر شده بود و با توجه به مقاومت دانشکده پزشکی به در اختیار گرفتن این تالارها، تصمیم بر این شد کل مجموعه سه تالار و طبقه دوم و فضای جلوی تالارها به مرکز همایش‌های علمی دانشگاه علوم پزشکی تغییر کاربری داده و با تصویب هیأت‌رئیسه دانشگاه از این مجموعه برای برپایی غرفه‌های نمایشگاهی و همایش‌ها استفاده گردد. به جرات می‌توان گفت چنین مرکزی با این حجم و قابلیت برای برپایی همایش‌های علمی در اصفهان بی‌نظیر است.
این ساختمان با بهای متری 84 هزار تومان یعنی زیر 100 هزار تومان برای دانشگاه هزینه برداشت که در مقایسه با ساختمان‌های مشابه دانشگاه‌های دیگر از نظر متراژ و اتاق‌های در اختیار بزرگ‌تر می باشد، مثل مرکز همایش‌های رازی در دانشگاه ایران. به جرات می‌توان گفت از لحاظ زیبایی و محوطه‌سازی، زیباترین سازمان مرکزی است، و مهم تر این که سازمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی داخل مجموعه دانشگاه است. از طرفی، معاونت‌هایی مثل معاونت بهداشتی، معاونت غذا و دارو و معاونت درمان که کار دانشگاهی نداشته و بیشتر مراجعات مردمی دارند در خارج از دانشگاه احداث گردید.