فضای سبز

اهمیت فضاهای سبزشهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می آید. مهمترین اثرات فضای سبز در شهرها کاهش آلودگی هوا,کاهش آلودگی صوتی,تعدیل دما,افزایش رطوبت نسبی,لطافت هوا و جذب گرد و غبار است. با احداث دانشکده پزشکی به عنوان اولین دانشکده در محل فعلی دانشگاه‌ اصفهان در سال ۱۳۴۱، فضای سبز اطراف دانشکده ایجاد گردید و پس از آن نیز با احداث سایر دانشکده ها و ساختمان های جدید و توسعه فضای دانشگاه کاشت درختان و درختچه های تزیینی گسترش یافت. در بین سال‌های ۶۴ تا ۷۵ کاشت درختان و گیاهان نامتناسب با محیط، زیبایی و ظرافت فضای سبز دانشگاه را از بین برد و متاسفانه در برخی موارد این فضا شکل ناموزون و ناهماهنگی به خود گرفت.در سال ۱۳۷۶ با تشکیل شورای فضای سبز دانشگاه و مشارکت متخصصین امر در این شورا و تشکیل بخش طراحی در واحد فضای سبز دانشگاه، تحولی در شیوه ایجاد فضای سبز پدید آمد و در این مدت فضاهای دیگری همچون پارک مطالعه، پارکینگ‌ها، پیست دوچرخه سواری، پیست اسکیت و فضاهای سبز اطراف دانشکده‌ها و محوطه های جدید الاحداث با شیوه ای جدید و متناسب با محیط ایجاد گردید.در سال ۱۳۸۶ واحد فضای سبز دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به عنوان واحدی مستقل از فضای سبز دانشگاه اصفهان تفکیک گردید و فعالیت رسمی خود را نه تنها در زمینه کاشت و نگهداری فضای سبز دانشگاه، بلکه در زمینه یکسان سازی و آموزش نیروها، ایجاد طرح های جدید در محوطه فضای سبز، انجام عملیات آبیاری تحت فشار(بارانی و قطره ای)، کاشت گیاهان مقاوم به کم آبی و آفات ادامه داد. اکنون این واحد با همکاری نیروهای خدوم خود توانسته است، ضمن نگهداری از فضای سبز پردیس دانشگاه و مشارکت در توسعه آن، با انجام بازدیدهای دوره ای از فضای سبز واحد های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در زیبا سازی محیط کاری همکاران و نیز تقویت روحیه بیماران ادای وظیفه نماید.